Erasmus

Een lesje in bescheidenheid, kan niet iedereen dat af en toe gebruiken?

De afgelopen maanden, jaren zelfs, werd Desiderius Erasmus hier afgeschilderd als een compagnon de route.
Desiderius als mijn "Yeah Bro!" (vuistje).
Een verbond dat voor eeuwig en altijd bezegeld werd met onze legendarische "gang handshake".

                   Study of Right Hand of Erasmus of Rotterdam and Portrait Study. Hans Holbein.

En dan:
"De rede maakt de mens."
Desiderius Erasmus.


(zelfportret van Erasmus)


Dat is niet echt een uitspraak die in dit blog thuishoort.
Het valt ook niet echt te rijmen met een lofzang op de Zotheid.
Dan stelt zich de vraag of Erasmus als een doordeweekse parttime nonsensist moet gezien worden en als dusdanig uit de annalen van dit blog dient verwijderd te worden?
Ik ben het aan mijn status verplicht om hier een antwoord op te verzinnen.

Tijd om het origineel op te snorren.
Het fragment is terug te vinden in "Declamatio de pueris statim ac liberaliter instituendis"

 Arbores fortasse nascuntur, licet aut steriles, aut agresti foetu: equi nascuntur, licet inutiles: at homines, mihi crede, non nascuntur, sed finguntur. Prisci mortales qui nullis legibus, nullis disciplinis, vago concubitu vitam agebant in nemoribus, ferae verius erant quam homines. Ratio facit hominem, ea locum non habet ubi affectuum arbitrio geruntur omnia.

Trees perhaps come into existence as trees once and for all, even if they turn out wild and barren; and horses are born as horses, even if they prove to be useless. But man certainly is not born, but made man. Primitive man, living in a lawless, unschooled, promiscuous life in the woods, was not human, but rather a wild animal. It is reason which defines our humanity; and where everything is done at the whim of physical desire, reason does not hold its rightful place.
(Vertaling Rowlands, wel spijtig dat de "mihi crede", "geloof me", gewoon genegeerd wordt.)

Yep, het staat er wel degelijk.
Ratio facit hominem.
De rede maakt de mens.

Een lesje in bescheidenheid:
“The most tragic form of loss isn't the loss of security; it's the loss of the capacity to imagine that things could be different.”
Ernst Bloch

(En vooral:
Waarom zou ik iets of iemand nodig hebben om mij daar op te wijzen?
"Thinking is, as it were, talking to oneself"
Desiderius Erasmus)

Dit blog zou evenwel geen blog zijn als we niet op een zijpad zouden belanden.

"homines, mihi crede, non nascuntur, sed finguntur." schrijft Desiderius een zin voordien.
De mensen, geloof me, worden niet geboren, ze worden gevormd.
In het Frans wordt dat mooi vertaald als: "On ne naît pas homme, on le devient".
"Yeah Bro!" (vuistje).

Ik heb nog nooit iets geschreven over Simone De Beauvoir.
Dat is omwille van dit citaat:
"On ne naît pas femme, on le devient."
Waarom zou dat in hemelsnaam niet opgaan voor een man?
Of voor een paard?