Pa

 


Er dreef een stoel op het water.
Een plastieken bordeauxrode tuinstoel
dreef zonder doel mee met de stroom.
Heel wat anders dan de plastieken bordeauxrode tuinstoel
waarop mijn vader op een zomerse dag na de gedane arbeid neerplofte.
"Hier zit ik en hier blijf ik zitten", zei hij dan.

Vreemd hoe de ene gedachte tot de andere gedachte leidt,
als een stoel die op het water drijft.