Met alle Chinezen maar niet met den dezen.
Ik ben mateloos gefascineerd door denkers die hun tijd
vooruit zijn.
Joël De Ceulaer om er een te noemen.
Hij is zijn tijd vooruit, niet omdat dat nu eenmaal de
waarheid is, maar omdat de feiten dat aantonen.
Toen er nog een wetenschappelijke consensus was dat het
mondmasker geen bijdrage leverde in de strijd tegen corona, was Joël al een
vurig (bel 112) pleitbezorger van het mondkapje. Hij heeft altijd consequent
vragen gesteld – akkoord, soms ging hij iets verder dan dat - bij de versoepelingen van de lockdown. Vandaag
moeten we helaas vaststellen dat de cijfers hem gelijk geven. Hij had zijn
bedenkingen bij de heropening van de scholen, en nu blijkt uit een studie die
in The Lancet gepubliceerd werd, dat de impact van het openen van scholen op de
zogenoemde R-waarde ‘significant’ is. De resultaten van deze studie kunnen u misschien
verbazen, maar mij niet. Ik wist het omdat ik een dwangmatige volger ben van
denkers die hun tijd vooruit zijn.
Wat is het geheim van Joël De Ceulaer? Ik lees elke brief,
elk essay, ja zelfs elke tweet van de man.
En dat loont. Vandaag gaf hij gratis en voor niks een tip
weg in zijn essay “Democratie en
wetenschap: twee verschillende werelden”.
“Kies het zekere voor het onzekere”.
Van Joël De Ceulaer, ere wie ere toekomt, heb ik evenwel
ook geleerd om niet klakkeloos te geloven wat iemand schrijft, zelf al is het
een denker die zijn tijd vooruit is. Het zal je maar overkomen dat je denker
die zijn tijd vooruit is pas in het gezegende jaar 2120 zijn gelijk krijgt. Het
is nu eenmaal een feit dat de gemiddelde mens daar niet op kan wachten.
Je moet die stelling zelf analyseren. Welaan dan.
Allereerst zit er een fraaie paradox in de richtlijn.
Weet je nog niet zeker of het mondmasker al dan niet efficiënt is, draag het
dan toch maar. De efficiëntie van het mondmasker is de onzekere factor. En toch
kiest Joël De Ceulaer voor het mondmasker. Hij kiest voor het onzekere en hij verkoopt
het als het zekere. “Kies het zekere voor het onzekere”. Het geheim van de denker
die zijn tijd vooruit is: hij is een woordkunstenaar!
De richtlijn “Kies het zekere voor het onzekere” in deze
crisis leidt tot een schier eindeloze sliert van vragen. Om de impact van “eindeloos”
te beseffen moet je wel een heel eind weg durven denken. Zo was Marc Noppen,
een andere denker die zijn tijd vooruit is, op de “Afspraak op vrijdag”. Hij bewonderde
(minuut 25) de Chinese methodiek waardoor
men er in geslaagd is een land van anderhalf miljard mensen virusvrij te
krijgen daar waar onze lamlendige politici eerder viruskwekers lijken. Men kan
zich de vraag stellen of het Chinese politiek systeem daar iets mee te maken
heeft. Dat is niet zeker. Maar in deze tijden van crisis kiezen we het zekere
voor het onzekere….
Met alle Chinezen, maar niet met den dezen. IK WIL DAT
NIET.
Eén ding is zeker: de richtlijn “kies het zekere voor het
onzekere” is een richtlijn die onvermijdelijk tot een lockdown leidt. Maar is
dat ook de richtlijn die ons uit de lockdown kan brengen?
Moeten we wachten tot er minder dan vijftig besmettingen per
dag zijn voor we versoepelen?
Minder dan tien per dag?
Mogen we nog naar het buitenland als daar nog
besmettingen zijn?
Moeten we wachten tot er een vaccin is?
Moeten we niet wachten tot het vaccin zijn deugdelijkheid
heeft bewezen?
Om uit de lockdown te geraken zullen we vroeg of laat het
onzekere voor het zekere moeten nemen.
Daar ben ik zeker van.