vrijdag 9 september 2011

Oulematou Niangadou

Algemene hilariteit.

“Zijn” is een problematisch gegeven.
Om de eenvoudige reden dat er geen “Zijn” is.
“Zijn” is een constructie die bestaat bij de gratie van een formalisme.
In wezen is “Zijn” altijd een “verondersteld Zijn”.

Dat is hilarisch!
“Iets bestaat pas als het geformaliseerd is”, dat is nonsens. De burgemeester is burgemeester omdat hij zich gedraagt als burgemeester, niet omdat hij benoemd zou zijn als burgemeester.

“Een racistische schutter doodt een gemeentearbeider die een plantsoentje aan het wieden was.”
Stel u zich eens voor dat de arbeidsrechtbank tot een analoge uitspraak zou komen in dit geval? De opiniestukken van Paul Goossens, Yves Desmet, Rudi De Leeuw, Luc Cortebeeck, achtentwintig politici en zeventien professoren zouden ons nogal om de oren vliegen. Om dan nog te zwijgen van de tweeduizend negenhonderd vijfenzestig reacties op de internetfora.
Waarom is er nu dan die merkwaardige relatieve stilte?
De reden die wordt opgegeven door de rechtbank is een drogreden. Maar een drogreden die makkelijker te slikken is dan de reden waarvan we diep in ons hart weten dat het de reden is.

Oulematou komt niet in aanmerking voor een schadevergoeding omdat ze alleen maar “verondersteld” in dienst was.
Er was niets geformaliseerd.
En zonder formalisme is er geen “Zijn”.

Logica:

Als arbeidsongeval wordt beschouwd elk ongeval dat een werknemer tijdens en door het feit van de uitvoering van de arbeidsovereenkomst overkomt, en dat een letsel veroorzaakt.
Wordt eveneens als een arbeidsongeval aanzien, het ongeval dat zich voordoet op de weg van en naar het werk (= het normale traject van en naar de plaats van het werk).

Eerst even over “door het feit van”.
“Door” drukt een “gevolg” uit, geen “doel” zoals “omwille van”
“Omwille van” heeft helemaal niets te zien met een arbeidsongeval.
De argumentatie van de arbeidsrechtbank wordt bijgevolg als “niet ontvankelijk” verklaard.

Rest ons de vraag of Oulematou in dienst was of niet.
Ofwel was Oulematou in dienst en was het een arbeidsongeval, ofwel was Oulematou niet in dienst en was het geen arbeidsongeval.
Als de rechtbank oordeelt dat het geen arbeidsongeval was, dan was Oulematou NIET in dienst.

De rechtbank heeft in deze zaak een oordeel geveld op basis van een “verondersteld Zijn”
(Oulematou was niet in dienst, ze was “verondersteld” in dienst)
Is dat hilarisch?
Als we het “veronderstelde Zijn” zouden weglachen, dan zou de zwaar getroffen familie van de kleine Luna volgens de logica nog een keer 40.000 euro moeten betalen.

Dat is uw logica, niet de mijne.
Met de beste wil van de wereld, ik krijg dat niet meer binnen, al die logica, al die “verantwoording”.

Een “verondersteld Zijn” is hilarisch.
Maar ik neem stante pede een abonnement op de hilariteit en op de surrealiteit.
Het is me veel dierbaarder dan de meedogenloze realiteit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten