Ik ben eerlijk gezegd een beetje in mijn gat gebeten door de column van Geert Van Istendael.
Hetzelfde stramien van pakweg tien jaar geleden, zoals hij zelf schrijft.
Ik zou naar hartelust kunnen citeren uit mijn dikke Van Dale van de gekoesterde uitgave 1984.
"Dat is helemaal geen larie en apekool."
(Een goede verstaander heeft maar twee woorden nodig.)
Dat boeit mij echter niet meer.
Laat hem schrijven.
Maar waarom mijn copain Pessoa er met de haren bijslepen?
"Não há normas. Todos os homens são excepção a uma regra que não existe".
"There are no norms. All people are exceptions to a rule that doesn’t exist."
Misschien is dat wat voor de mensen geldt ook wel van toepassing op je moedertaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten