De zattemansklapper

 
In mijn verbeelding ben ik soms een wereldvermaard schrijver in Vlaanderen.
Jaja, ik heb alvast een zeer levendige verbeelding.
Ik ben dan zo beroemd dat ze mij van "den humo" over mijn zeven hoofdzonden komen vragen.
Laat ik u meteen de moeite besparen om naar de onderzijde te scrollen.

Mijn favoriete onenightstand.

Maya Detiège.
Ooit las ik (in de zeven hoofdzonden nota bene, tenminste als mijn geheugen me niet in de steek laat) dat Maya Detiège fan was van de schrijver David Lodge.

Een vonk van herkenning die mij meteen in lichterlaaie zette.
Is dat niet de basis van een onenightstand?

Barbara Sarafian.
In dezelfde rubriek las ik dat ze volledig loos gaat op Mary J Blige.
Idem dito.

En dan, als kers op de taart, rechter Erika Colpin.
Erika Colpin omdat ze een vonnis uitsprak waar ik door omver werd geblazen.
Iemand die steelt is een dief.
Iemand die zich schuldig maakt aan een racistische uitspraak is een racist.
Rechtspraak is een "piece of cake" voor de rechter die zich aan de logica houdt.
Niet zo voor de absurdiste Erika Colpin.
De uitspraak is racistisch maar het is geen racisme.

Don't need no hateration
Holleration in this dancery

Of om het met François Mitterrand te zeggen:
"Een racistische uitspraak? Et alors?"
Dat is evenwel een brug te ver.
Een racistische uitspraak is een fout.
En bij een fout hoort een passende straf.
Zou het geen passende straf zijn voor Conner Rousseau en zijn advocatenteam dat ze beroep moeten doen op het precedent van Erika Colpin om de vrijspraak te verkrijgen?
Go Unia, go (wel best geen onderzoek in de eigen databank!)

Ooh, it's only gonna be about a matter of time
Before you get loose and start lose your mind

Soit, de favoriete onenightstand.
Doe mij dus maar een triootje. Maya Detiège, Barbara Sarafian en Erika Colpin.
Heb ik altijd al eens willen doen.