vrijdag 21 september 2012

Jan Brugman



http://www.dewereldmorgen.be/artikels/2012/09/19/links-zijn

Ik hoop dat ik aan het juiste adres ben voor een taalkundige vraag.

"Mijn standpunten staan hier, en ik neem er de volle verantwoordelijkheid voor. Voor mij is ‘links’ een wezenlijke en principiĆ«le definitie van mezelf. Het is een inhoudelijk gegeven dat zich niet laat uitdrukken via vaste etiketten en vertogen. Net zoals ‘democratie’ door een handig spreker zo kan gedraaid worden dat het voor het tegendeel van zijn eigenlijke betekenis komt te staan, gebruikt men nu zowel als in het verleden ‘links’ op volstrekt oneigenlijke manieren."
Jan Blommaert
Een vraag over de "zijn" eigenlijke betekenis in de laatste zin.
Heeft "zijn" betrekking op de handige spreker?




De overgang van "zijn" naar "worden" ligt altijd in een vraag, een zijnsvraag, niet in een antwoord.

Een voorbeeld.





Als exempel. Het was een dwaes, ende vraghede enen wisen meyster, oft beter weert vele te weten ende alle daghe meer te leren ende dat niet te belaven, dan luttel weten ende dat-selve te beleven. Ende die meyster vraghe det sinen clercken. Ende sie antwoerden, dattet beter waer luttel te weten ende dat-selve te beleven, dan vele te weten ende daer niet nae te leven.
Doe antwoerde die dwaes: ‘Is dat alsoe, soe sin ghi alle dwaes ende ic bin wijs. Want ghi weten vele ende en belevens niet, ende ic weet een luttel ende dat-selve beleve ic.’
http://www.dbnl.org/tekst/brug013vers01_01/brug013vers01_01_0018.php

Wat is weten?


Het antwoord is zwijgen.
Ic bin den vleesch geworden consequente van min eighen.
Dat "weet" die dwaes.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten