vrijdag 4 november 2022

Jo Tollebeek

 

 

Nogal wat heisa in Vlaanderenland over de canon die op stapel staat.
Uit het nationale nieuws had ik vernomen dat enkele historici daar ernstige bedenkingen bij hadden.
Daar moest ik het mijne van weten.

https://kvab.be/nl/standpunten/een-canon-van-vlaanderen

De Vlaamse regering kondigde in haar regeerakkoord van september 2019 aan een ‘Canon van Vlaanderen’ te willen opstellen: ‘een lijst van ankerpunten uit onze Vlaamse cultuur, geschiedenis en wetenschappen’. Deze Vlaamse canon moet datgene bevatten wat uit de geschiedenis van Vlaanderen in elk geval het onthouden waard lijkt, en wat uit zijn historische culturele rijkdom door iedereen zou moeten worden gekend. De lijst, die tegen het voorjaar van 2023 wordt verwacht, moet ‘richtinggevend’ worden in zowel het onderwijs als in de inburgeringstrajecten. Daardoor, zo luidt het, zal een gedeelde kennis ontstaan die niet alleen een grotere gehechtheid aan Vlaanderen, maar ook meer sociale cohesie garandeert.

In dit Standpunt wordt de politieke genese van de Vlaamse canon gereconstrueerd en worden de motieven van de initiatiefnemers en de pleitbezorgers geanalyseerd. Daarnaast wordt de historiek geschetst van de Canon van Nederland, die door de Vlaamse regering tot model is verheven, worden de eerste reacties op het regeringsplan voorgesteld en worden de flankerende initiatieven gepresenteerd waarmee de overheid de Canon in de markt wil zetten.

Centraal staat echter een uitgebreide argumentatie van de bezwaren die tegen deze canonieke omgang met de geschiedenis van Vlaanderen kunnen worden ingebracht. Een aantal zaken wordt daarbij van nabij onderzocht: de discussie over de selectie en de samenstelling van de lijst die de Canon moet vormen, de identitaire inzet van de operatie en het gevaar van politieke manipulatie, de nationalisering van de geschiedenis die zich daarbij voltrekt, het anachronistische en teleologische karakter van een dergelijke historische canon en de wijze waarop hij het geschiedenisonderwijs dreigt te verengen. De Canon van Vlaanderen, zo luidt de conclusie, houdt een verschraling in van zowel de historische als de maatschappelijke diversiteit.


Op het einde van de pagina viel mijn oog op een banner.


 

Ik moet eerlijk toegeven dat ik al luidop ben beginnen lachen nog voor ik het document had kunnen downloaden.

Zoals gebruikelijk mag u van mij geen doorwrochte beschouwing verwachten in deze.
Maar ik moet toch melding maken van een heuglijk "feit":
Nietzsche behoort nog tot de canon!
Jawel, hij wordt geciteerd door de heren historici.
Daar kunnen wij niet voor onderdoen natuurlijk.

Widerspricht der gute Historiker im Grunde nicht fortwährend?

"Zo moet worden vastgesteld dat de Canon de samenleving niet versterkt. Hij
aanvaardt en respecteert de maatschappelijke diversiteit niet, maar dreigt haar

veeleer te beknotten. Hij verbindt niet, maar scheidt en onderscheidt."


Geen opmerkingen:

Een reactie posten