De ondertitelaar

Graag had ik even uw aandacht gevraagd voor een al te lang miskend probleem in de alsmaar voortschrijdende interviewisering van onze maatschappij: het gebruik van de interpunctie in het interview.
Als officieel aangestelde ondertitelaar bij het Vlaams Parlement word ik namelijk frequent geconfronteerd met deze problematiek. Aan de hand van een concreet voorbeeld - het concrete lijkt mij altijd beter te behappen dan het algemene - zou ik dat graag even verduidelijken. Het betreft hier een interview met de genaamde Rik Torfs.

"elk woke denken wat terug in categorieën begint te denken vind ik een uiterst gevaarlijke terugval die ik altijd zal bestrijden dus anders dan Luc Sels omarm ik dat woke denken niet"

Beroepshalve bracht ik intuïtief volgende interpunctie aan:

 "Elk woke denken, wat terug in categorieën begint te denken, vind ik een uiterst gevaarlijke terugval die ik altijd zal bestrijden. Dus anders dan Luc Sels omarm ik dat woke denken niet"

Uiteraard is het niet de bedoeling dat een mens zich beperkt tot het intuïtieve, van een beetje denken is er nog nooit iemand in een uiterst gevaarlijk terugval beland. In deze interpunctie is het woke denken gedoemd om terug in categorieën beginnen te denken. Het terug in categorieën beginnen denken is eigen aan het woke denken, het is er onlosmakelijk mee verbonden. Het woke denken wordt tegenover het echte denken gesteld. In tegenstelling tot het echte denken is woke geen denken, het staat er diametraal tegenover. Als ondertitelaar heb ik uiteraard niet de vrijheid om woorden weg te laten, maar het toevoegen van interpunctie heeft soms hetzelfde effect: het is het geven van betekenis. Het toevoegen van de komma heeft net hetzelfde effect als het weglaten van bepaalde woorden.
"Woke, wat terug in categorieën begint te denken, vind ik een uiterst gevaarlijke terugval die ik altijd zal bestrijden. Dus anders dan Luc Sels omarm ik deze woke niet."
Er is, excusez le mot, de categorie "woke" en de categorie "niet-woke"

Weg dan maar met de eerste komma, die er in eerste instantie überhaupt niet stond.

"Elk woke denken wat terug in categorieën begint te denken, vind ik een uiterst gevaarlijke terugval die ik altijd zal bestrijden. Dus anders dan Luc Sels omarm ik dat woke denken niet."

Deze interpunctie impliceert dat er minstens twee (cfr. "elk")  vormen van woke denken bestaan: een woke denken wat terug in categorieën begint te denken en een woke denken wat niet terug in categorieën begint te denken. Rik Torfs viseert "dat" (cfr. tweede deel van zijn zin) eerste woke denken en niet "het woke denken". Met andere woorden, alleen "het woke denken wat terug in categorieën begint te denken" is problematisch. En wat meer is, Luc Sels omarmt, dixit Rik Torfs, deze, excusez le mot, categorie. Er is een discriminatie tussen het denken en het woke denken. Het denken kan in tegenstelling tot het woke denken zonder enige schroom terug in categorieën beginnen denken.

Mij lijkt deze interpunctie dus bij nader inzien ook dubieus. Maar hé, wie ben ik?
Ik pleit er dus voor dat de geïnterviewde voortaan interpunctie gebruikt.

"elk woke denken komma wat terug in categorieën begint te denken komma vind ik een uiterst gevaarlijke terugval die ik altijd zal bestrijden punt dus anders dan Luc Sels omarm ik dat woke denken niet punt"
Het is een wereld van verschil met
""elk woke denken wat terug in categorieën begint te denken komma vind ik een uiterst gevaarlijke terugval die ik altijd zal bestrijden punt dus anders dan Luc Sels omarm ik dat woke denken niet punt"

Met Dank.

P.S. Ik ontmoette Rik Torfs na zijn interview nog in de wandelgangen. Benieuwd naar het standpunt van een vermaard intellectueel, legde ik hem het probleem voor.
"Kommaneuker", repliceerde hij met een monkellach.
Nu ik er over napeins moet ik hem gelijk geven, het maakt helemaal geen verschil. Het resultaat van zijn denken is in beide gevallen een woke denken.