George Orwell

1984.
Een vreemd boek toch.
Wat zijn immers de "feiten" in dit boek?
Er is een totalitaire staat en er is een individu (Winston) die tegen de Partij is.
En op het eind is er de capitulatie van het individu.
Een vreemde capitulatie, een vrijwillige onderwerping aan de totalitaire staat, een liefdesverklaring aan de totalitaire staat.


"He gazed up at the enormous face. Forty years it had taken him to learn
what kind of smile was hidden beneath the dark moustache. O cruel, needless
misunderstanding! O stubborn, self-willed exile from the loving breast!
Two gin-scented tears trickled down the sides of his nose. But it was all
right, everything was all right, the struggle was finished. He had won
the victory over himself. He loved Big Brother".


"Freedom is the freedom to say that two plus two make four. If that is
granted, all else follows." zegt Winston in zijn strijd tegen de partij.
Maar op het eind:

The spasm passed. He put the white knight back in its place, but for the
moment he could not settle down to serious study of the chess problem.
His thoughts wandered again. Almost unconsciously he traced with his
finger in the dust on the table:

2+2=5

De Partij is er in geslaagd om in zijn hoofd te kruipen.
Het boek waarschuwt ons voor de gevaren van een totalitaire staat.
Prachtige zin is dat.
Het boek waarschuwt ons voor de gevaren van een totalitaite staat.
Mooi voorbeeld van "collectief solipsisme"

Winston shrank back upon the bed. Whatever he said, the swift answer
crushed him like a bludgeon. And yet he knew, he KNEW, that he was in the
right. The belief that nothing exists outside your own mind--surely there
must be some way of demonstrating that it was false? Had it not been
exposed long ago as a fallacy? There was even a name for it, which he
had forgotten. A faint smile twitched the corners of O'Brien's mouth as
he looked down at him.

'I told you, Winston,' he said, 'that metaphysics is not your strong
point. The word you are trying to think of is solipsism. But you are
mistaken. This is not solipsism. Collective solipsism, if you like. But
that is a different thing: in fact, the opposite thing.
(deel 3, hoofdstuk 3)

Wat is een totalitaire staat?
Wanneer is de staat totalitair?
En wie beslist dat?