De opgeluchte

 

Painting: Happy Tears, Roy Lichtenstein

Ik was mezelf wat moe geschreven.
Voor wie? Voor wat?
Kent u dat?
En toen was daar iets waardoor ik geïntrigeerd was. 
En plots zag ik het en moest ik het schrijven.

En herinnerde ik het me ook.
Voor mij.
Voor dit.
Ik wordt namelijk ongelofelijk blij en ontroerd van mijn eigen teksten!