"Simpel" vind ik een prachtig woord.
Het is één van de weinige woorden in de Nederlandse taal waarin de tegenstrijdigheid volledig geïntegreerd is.
"Simpel" betekent enerzijds "eenvoudig, duidelijk, helder", maar anderzijds ook "dom, dwaas, idioot".
Het is het ideale woord om een gesprek mee af te ronden.
Stel dat u naar aanleiding van de gemeenteraadsverkiezingen in een verhitte discussie verzeild bent geraakt en dat u er hartstochtelijk naar snakt om in de armen van je geliefde de nachtrust op te zoeken.
"Als een Nazi aan tafel zit met drie disgenoten zitten er vier Nazi's aan tafel", wordt er een versnelling hoger geschakeld in de praatbarak.
Dan neemt u achteloos de gsm uit de broekzak, kijkt even op het scherm hoe laat het is, neemt een laatste slok van de koffie en staat dan op met het woord "Simpel".
Nooit hoef je er nog bang voor te zijn je momentum te missen.
"Zegt de man die voortdurend declameert dat je een mens niet mag vereenzelvigen met een groep", was er nog de repliek toen je net dat kopje aan de lippen had.
"Simpel", klinkt het dan net te laat en toch nog op tijd.
Mijn adoratie voor het woord "simpel" gaat zo ver dat ik ernstig overweeg een "Genootschap der simpele zielen" op te richten.
Hoe u lid kan worden?
Simpel.
Painting: "Friends drinking coffee" (Frank Auerbach and Lucian Freud), unknown artist.