Erik Satie

 
En als ik nu eens een tekst zou schrijven over de tijdsgeest?
Daar moet toch een publiek voor zijn.

Als ik de tijdsgeest zou moeten omschrijven met een persoon, dan denk ik in eerste instantie aan Erik Satie.

    (portret van Erik Satie door Santiago Rusinol)


Je kon er van op aan, als je aan de nogal excentrieke componist Erik Satie een brief schreef, dan kreeg je ook een antwoord.
Bij zijn overlijden vond men echter een hele resem ongeopende brieven.
Je kreeg een antwoord op iets wat hij helemaal niet gelezen had!

De roep om zijn eigen stem te horen klinkt dezer dagen altijd luider dan de roep van de andere.

Er wordt alsmaar minder met elkaar gesproken, er wordt alsmaar meer met elkaar gedebatteerd.
Een gesprek verandert in een debat van zodra er met rationele argumenten en inhoudelijke bedenkingen wordt gegoocheld.
Tommy Cooper was ook een optie om de tijdsgeest met een persoon te omschrijven.

Wat via de voordeur met veel aplomb naar buiten wordt gestuurd (de waarheid bestaat niet, het is maar een mening hoor ...), wordt slinks via de achterdeur weer naar binnen geloodst.
De tegenstrevers in een debat zijn het meestal maar over één ding eens: over de kracht van de ratio. Dat ze met al hun krachtige ratio niet tot overeenstemming kunnen komen noemen ze een "paradox".

Niet hier, dat geef ik u op papier.
Tot zover de tijdsgeest dus.
De tijdsgeest is altijd beperkt in de ruimte.
Daarmee is zowat alles gezegd over de tijdsgeest wat er gezegd moet worden.
Niet hier.
It's an attitude dude!

Ik ben hier trouwens meestal in aangenaam gezelschap, dat zal u wel merken.

 "Commencer à penser, c'est commencer d'être miné."
Albert Camus.

"Van de wetenschappen, die in het algemeen tot verderf van het
menschdom zijn uitgevonden, bezitten zij, die het nauwst met de Zotheid
verband houden, de meeste waarde.
Maar ik hoor in mijn verbeelding de wijsgeeren hiertegen hun stem verheffen. Juist
hierin, zeggen zij, bestaat iemands ongeluk, dat hij in de macht der Zotheid is, dat
hij dwaalt, zich vergist, onwetend is. Neen, dit is integendeel eerst mensch zijn."
Desiderius Erasmus.