Paul Van Tongeren is de nieuwe Denker des Vaderlands.
Hij zal gedurende zijn denkerschap vooral nadenken.
Nadenken, daar moet het mee beginnen. Dat is niet alleen een grapje
als reactie op al die soorten denken, het heeft een dubbele betekenis.
Ik wil, en daarin onderscheid ik me van mijn voorgangers, minder
standpunten innemen in de discussie en vooral proberen om een stap terug
te zetten, de beroemde Schritt züruck van Heidegger.'
"In mijn Denkerschap wil ik kijken naar de geschiedenis van het denken
om te zien of we deze lessen kunnen herdenken en opnieuw kunnen
gebruiken in onze situatie."
'De tweede betekenis is na-denken. Ik ben in de eerste plaats een academisch filosoof, eerder dan een publieksfilosoof, en in mijn werk heb ik een grote nadruk gelegd op de geschiedenis van de filosofie. In mijn Denkerschap wil ik kijken naar de geschiedenis van het denken – of naar het deel dat ik ken, want de filosofie is natuurlijk veel te groot om in zijn geheel te omvatten. Om te zien of we deze lessen kunnen herdenken en opnieuw kunnen gebruiken in onze situatie. Na-denken betekent dus het zelf nadenken van wat voordenkers hebben voorgedacht. Dat is belangrijk om naïviteit te voorkomen, want oorspronkelijkheid is vaak een gebrek aan historisch inzicht, zoals het gezegde luidt.'
Paul Van Tongeren is ook een Nietzsche specialist. Qua "voordenkers" (Nietzsche draait zich om in zijn graf) is dat alvast een pluspunt.
In een ideale wereld had ik een talent voor het tekenen van cartoons.
Ik zou Paul Van Tongeren tekenen gezeten op een bankje aan de oever van de rivier. Uiteraard met een boek in de hand. Idyllisch tafereeltje, dat zou hij wel fijn vinden denk ik.
Op het volgende plaatje zien we hoe Nietzsche -die snor, dat kan niet missen- met opgetrokken knieën het riviertje inspringt en "bommetje" roept. Om te eindigen met een kletsnatte Paul Van Tongeren, een 'verzopen kieken' pleegt de Leuvense toogfilosoof al eens te zeggen, maar ik weet niet of hij zich de betekenis van dat jargon eigen heeft gemaakt, en een boek met uitgelopen letters.
Jammer genoeg kan ik niet tekenen. Dus heb ik mij zinvol bezig gehouden met het na-lezen.
"Het volk mag dan geloven dat het kennen een uitputtend kennen is, de filosoof moet zichzelf voorhouden: als ik het proces ontleed dat in de stelling 'ik denk' wordt uitgedrukt, krijg ik een reeks vermetele beweringen die moeilijk, zo niet onmogelijk te funderen zijn, -bijvoorbeeld dat ik het ben die denkt, dat er zelfs maar iets moet zijn dat denkt, dat denken een activiteit is, een gevolg van de kant van een wezen dat als oorzaak wordt gedacht, dat er een 'Ik' is, en ten slotte, dat al vaststaat wat denken moet worden genoemd, - dat ik weet wat denken is."
Voorbij goed en kwaad, 16
Geen opmerkingen:
Een reactie posten