zaterdag 1 april 2017

Joke Hermsen


Een interview in de krant met Joke Hermsen naar aanleiding van haar essay "de kracht van melancholie".

We hebben thuis een slimme kat die luistert naar de naam Cava. Enfin, ze luistert niet echt. Wij luisteren naar haar. Zo staat ze elke ochtend aan de deur te miauwen om binnen gelaten te worden.
Ze geeft niet op alvorens iemand naar haar geluisterd heeft.

Nochtans, onze kat kan zelf deuren openmaken.
Het begon met de keukendeur naar de garage. Dat was een makkelijke. Ze sprong op het aanrecht en duwde dan met haar voorste poten de klink naar beneden terwijl haar achterste poten op het aanrecht bleven staan.

Een tijdje later werkte het echter ook in de omgekeerde richting. Dat was wel wat moeilijker omdat ze de deur naar zich toe moest trekken. Gelukkig stond er aan de kant van de garage een wasmachine. Op die manier kon ze zich de techniek zonder al te veel inspanning eigen maken.

Ondertussen lukt het haar om alle deuren open te maken. Er hoeft helemaal geen aanrecht of wasmachine meer naast de deur te staan. Ze springt vanop de grond naar de klink.
Ze opent elke deur, zolang het maar een binnendeur is.

Dat alles bedacht ik toen ik Joke Hermsen las.

"We zijn allemaal wezens in wording."

ZIJN !
Ik "word" er zowaar wat melancholisch van.


(slow TV, de actie begint pas na anderhalve minuut. Ik ben niet zo goed in het bewerken van die dingen. Maar ondertussen kan u rustig nadenken over de tekst)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten