zaterdag 13 september 2014

Aquino




Maar de waarheid is niet altijd wat ze lijkt....
Van een oratorische dooddoener (!) gesproken.

De hoeveelheid tekst die over het proces verschijnt overtreft inmiddels de dikte van het dossier zelf. En dat wil al wat zeggen.

Er zijn de reacties à la Brice De Ruyver.
De kern van zijn betoog is dat de rechtsstaat in het gedrang komt wanneer advocaten het argument van "het onderzoek over het onderzoek" gaan uitspelen.
Zelf oordelen de advocaten niet over de schuldvraag van de beschuldigden. Het is alleen aan de rechter om daarover een oordeel te vellen. En jammer maar helaas, de rechter moet eerst oordelen over het gevoerde onderzoek. De rechter kan met andere woorden evenmin een oordeel over de schuldvraag vellen vooraleer er een oordeel geveld is over het onderzoek zelf. Er dient een onderzoek naar het onderzoek ingesteld te worden. Als de advocaten dat argument altijd gaan hanteren, dan geraakt de rechtsstaat geïmmobiliseerd: de rechter is de enige die moet oordelen (anders zou het geen rechtsstaat zijn) over een zaak waar hij niet kan over oordelen.
Het probleem met dergelijke kritiek is dat de advocaten dat argument natuurlijk niet altijd gaan gebruiken. Ze gaan dat alleen gebruiken als daar "in eer en geweten" redenen toe zijn.
Dat kan men de advocaten natuurlijk moeilijk verwijten.
Men zou dat de advocaten alleen kunnen verwijten als de beschuldigden ook effectief schuldig zouden zijn. Brice De Ruyver moet dus voorafgaandelijk aan de rechter geoordeeld hebben over de schuldvraag. En dat oordeel is een ondermijning van de rechtsstaat, datgene wat in eerste instantie aan de advocaten verweten werd.
Niemand kan zich in de plaats van de rechter stellen, dat is het uitgangspunt van de rechtsstaat.

Maar anderzijds is men onschuldig tot het tegendeel is bewezen, dat is het uitgangspunt van de rechtsstaat.
Wat als die twee elementen met elkaar in conflict komen?
In een rechtsstaat moet men er van uitgaan dat de politie een correct onderzoek gevoerd heeft.
Het onderzoek is met andere woorden rechtsgeldig tot het tegendeel is bewezen.
Het verwijt dat men maakt aan Brice De Ruyver (hij ondermijnt de rechtsstaat door zich in de plaats van de rechter te stellen) kan men alleen hard maken door het politie onderzoek a priori als schuldig te veroordelen. En was dat nu niet net datgene wat er Brice de Ruyver verweten werd?

De waarheid is niet altijd wat ze lijkt.
Maar soms lijkt ze toch verdacht veel op een boemerang.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten