"Je zou kunnen zeggen: een flater na alweer een flater".
Kathleen Cools blijft inspireren.
Ik heb zoiets van "bepaalde zinsconstructies zijn er echt wel over", weet ge wel.
Zinnen met "kunnen" wekken mijn argwaan.
"Het kan zijn" bijvoorbeeld.
"Kunnen" gebruikt in de betekenis van "mogelijk zijn".
Er is twijfel in "mogelijk"
Maar in "zijn" is er geen twijfel.
Ofwel "is het" ofwel "is het niet".
In "zijn" is er geen plaats voor "mogelijk"
"Mogelijk" is "misschien".
Er is twijfel in "misschien"
http://www.encyclo.nl/begrip/mogelijk
"Misschien" is "zou kunnen"
http://www.encyclo.nl/begrip/misschien
"Zou" is de verleden tijd (!) van "zullen"
http://www.encyclo.nl/begrip/ZOU
"Zullen" is "zijn in de toekomst"
Er is geen twijfel in "zullen".
Er is geen twijfel in "zullen" omdat het de toekomstige (!) tijd is van "zijn".
"Je zou kunnen zeggen: een flater na alweer een flater".
Ofwel zeg je het ofwel zeg je het niet.
Ik ben een onvoorwaardelijke fan van Bredero.
En van Wil Tura natuurlijk.
(Opgedragen aan de filosofe Kathleen Cools.)
onze WILL_TURA heeft de mooieste liedjes van allemaal en daar ga ik niet af fan van het eerste uur en hij is altijd even vriendelijk dat kunt ge van veel dikke nekken niet zeggen die denken als ze kunnen zingen maar ho way martje
BeantwoordenVerwijderen