Paul Verhaeghe

"We moeten reageren, daar heb ik geen enkele twijfel over. Er zijn vragen waarop het antwoord veel moeilijker ligt. Hoe moeten we reageren? En tegen wie of wat moet die reactie gericht zijn?
Dergelijke vragen vooronderstellen dat er een probleem is, en bijgevolg wil ik eerst mijn visie op dat probleem geven. Pas daarna keer ik terug naar die vragen."

Zo begint het essay van Paul Verhaeghe.
Zelden een beter begin van een essay gelezen.
Er is de vooronderstelling dat er een probleem is, er is altijd de vooronderstelling dat er een probleem is.
"Tegen wie of wat moet de reactie gericht zijn?"
In tegenstelling tot Paul Verhaeghe lijkt me dat niet echt een moeilijke vraag.
De reactie moet gericht zijn tegen diegene voor wie er geen probleem is.
"Hoe moet er gereageerd worden?"
Door te stellen dat er een probleem is.
Dat is een vooronderstelling, daar heb ik geen enkele twijfel over.

schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap
schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap
schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap
schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap
schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap
schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap
schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap
schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap
schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap
schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap
schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap
schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap
schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap
schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap
schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap
schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap schrap

De omweg is langer dan de weg, daar heb ik geen enkele twijfel over.
Het geschrapte moet u eerst alleen zelf bedenken.
Pas daarna kan ik het terug opschrijven.

http://www.dewereldmorgen.be/artikels/2012/02/01/inleveren-voor-tegen-het-neoliberalisme




Zonder dat we dit beseffen, denken wij ondertussen zelf, en voeden we onze kinderen zo op.